VETERANS’ GODMOTHER

Author
Piet Snijders
Location
Someren
Theme
Freedom

Someren had already been liberated and there was heavy fighting 1500 metres away at lock gate no. 11. The English liberators attacked with heavy artillery, the Germans defended themselves stubbornly. Without warning a stray German grenade landed close to family Kruijf on the Slievenstraat. It exploded in the yard.

Friday afternoon 22 September 1944. Marietje Kruijf (13) was sweeping up the broken glass in front of the house. The windows of the Kruijf farmhouse had been blown out in the fighting during the night while the English were constructing a Bailey bridge across the canal. Now the damage could be assessed. Father Albert and grandfather and grandmother were also in the yard. Then just over by the canal, the English were advancing towards Asten.

Father suddenly called out: LIE DOWN!

Marietje: “I knew at once that something was wrong. ‘Daddy, I’ve been hit’, I shouted. That’s where my story begins; on a day when events between Asten and Someren were as intense as in Normandy.

Despite her serious injuries Marietje can still remember in detail what happened 75 years ago. She thanks her father for saving her life when he quickly went to get help. But also Father Vrijland, a priest who had been summoned and who jumped on his bike to find a doctor in Heeze. And the English ambulance crew who were stopped by the priest half way between Someren and Heeze and who, with Tonny Leenen as interpreter made their way to Slievenstraat 2. Also the English medic who bandaged up Marietje and gave her injections. And the army doctor who allowed Marietje and the wounded front-line soldier Corporal H. W. Price to go to the field hospital in Geldrop. To Cor Oosteweeghel who happened to be passing through Geldrop and donated blood for her. To the surgeon Buckley Hamer who operated on her for an hour and a half.  ‘It will be a complete miracle if ‘Mary’ survives’, he told his anaesthetist.

And the miracle happened! Corporal Price, aged 23, died two days later but Marietje stayed alive amongst the seriously wounded soldiers. She was the only civilian in the field hospital and was pampered there. “The soldiers even bought toys for me.”

The field hospital was relocated on 7 October and Marieke had to move to the nearby St Anna Hospital. She cried and cried and the soldiers cried with her.

In St Anna her crepe bandage was left on for too long and her knee did not heal properly. When she was finally discharged from hospital at the end of June 1945, she was still unable to walk. In January 1946 she was measured up for orthopaedic footwear. Only then could she pick up her life again.

Marietje became a secretary, married Henk Kooistra in 1960 and gave birth to healthy twins in 1965. Another miracle as it was assumed her war injuries would make that impossible.

In 1984 Marietje worked as a secretary for the publication of the wartime book Geschiedenis van Someren in de Tweede Wereldoorlog (History of Someren in the Second World War). The war then boomeranged back into her life.

Marietje and Henk became involved in Remembrance Day, liberation festivals and reunions of veterans, both in the Netherlands and in England. She became a member of the Royal British Legion and did everything in her power to make the British liberators achieve their ‘Liberation Route’. She provided hospitality, arranged host families, transport and guidance, everything. Just as the soldiers had pampered young Marietje, now Marietje could pamper the veterans. Just like a real godmother!

PHOTO

Left: Letter from the surgeon that Marietje Kruijf operated in September 1944
(Image: Piet Snijders)

Right: A Sherman tank and the infantry of the 11th Armored Division crosses the Zuid-Willemsvaart at lock 11
(Image: Imperial War Museum)

PARTNERS

PEETMOEDER VAN DE VETERANEN

Schrijver
Piet Snijders
Locatie
Someren
Thema
Vrijheid
Someren was al bevrijd en er werd fel gestreden bij Sluis 11, anderhalve kilometer verderop. Engelse bevrijders vielen aan met grof geschut; de Duitsers verdedigden hardnekkig. Plots kwam er vlakbij de familie Kruijf aan de Slievenstraat een verdwaalde Duitse granaat aan­suizen. Op het erf spatte hij uiteen.

Vrijdagmiddag 22 september 1944. Marietje Kruijf (13) veegt voor ’t huis het kapotte glas bijeen. Tijdens de nachtelijke gevechten, toen de Engelsen een Baileybrug sloegen over het kanaal, zijn in boerderij Kruijf de ruiten gesprongen. Nu kan de schade worden opgenomen. Vader Albert en opa en opoe zijn ook op ’t erf. En ginds, bij het kanaal, rukken de Engelsen op naar Asten.

Plotseling roept vader: LIGGEN!

Marietje: ”Ik wist meteen dat ’t mis was. ’Papa, ik ben ge­raakt’, riep ik. Daar begint mijn verhaal. Op de dag dat het er tussen Asten en Someren even fel aan toeging als in Normandië.“

Marietje blijft ondanks zware verwondingen bij kennis en 75 jaar later herinnert zij zich de gebeurtenissen van toen nog in detail. Zij dankt haar leven aan vader Albert, die als een haas hulp gaat halen. Maar ook aan de gealarmeerde dominee Vrijland, die meteen op zijn fiets springt om in Heeze een dokter te zoeken. Aan het Engelse ambulancepersoneel dat halverwege Someren en Heeze voor de dominee stopt en zich door tolk Tonny Leenen naar de Slievenstraat 2 laat loodsen. Aan de Engelse hospik die Marietjes eerste noodverband legt en haar bevend injecties geeft. Aan de leger­arts van wie Marietje samen met de zwaargewonde front­soldaat korporaal H. W. Price naar het veldhospitaal in Geldrop mag. Aan Cor Oosteweeghel, een toevallige passant in Geldrop, die voor haar bloed afstaat. Aan chirurg Buckley Hamer die haar anderhalf uur lang opereert. ”Het is een ’complete miracle’ als ‚Mary‘ overleeft”, zegt hij tegen zijn anesthesist.

En dat mirakel gebeurt! Korporaal Price, 23 jaar, overlijdt twee dagen later, maar Marietje blijft tussen de zwaar­gewonde frontsoldaten in leven. Ze is de enige burger in het veldhospitaal en wordt daar vertroeteld: ”De soldaten kochten zelfs speelgoed voor me.”

Op 7 oktober wordt het veldhospitaal verplaatst en moet Marietje naar het nabije Sint-Annaziekenhuis. Zij huilt alles bij elkaar en de soldaten huilen met haar mee.

In het Sint-Anna blijft haar rekverband te lang zitten en vergroeit haar knie. Als ze eind juni 1945 eindelijk uit het ziekenhuis wordt ontslagen, kan ze nog niet lopen. In januari 1946 krijgt ze orthopedisch schoeisel aangemeten. Pas dan kan ze haar leven weer oppikken.

Marietje wordt secretaresse, trouwt in 1960 met Henk Kooistra en bevalt in 1965 van een gezonde tweeling. Nog een mirakel, want met haar oorlogsverwondingen werd dat onmogelijk geacht.

In 1984 werkt Marietje als secretaresse mee aan de tot­standkoming van het oorlogsboek Geschiedenis van Someren in de Tweede Wereldoorlog. Dan keert de oorlog als een boemerang in haar leven terug.

Marietje en Henk raakten betrokken bij Dodenherdenkingen, bevrijdingsfeesten en reünies van veteranen, zowel in Nederland als in Engeland. Ze werden lid van de veteranenorganisatie Royal British Legion en deden alles wat in hun vermogen lag om het Britse bevrijders die hun ’Liberation Route’ overdeden, naar de zin te maken. Ze verleenden gastvrijheid, regelden gastgezinnen, vervoer en begeleiding, alles. Zoals de soldaten het kleine Marietje ooit in de watten legden, zo vertroetelde Marietje haar veteranen. Als een echte peetmoeder!

 

FOTO
Links: Brief van de chirurg die Marietje Kruijf in september 1944 opereerde
(Afbeelding: Piet Snijders)

Rechts: Een Sherman tank en de infanterie van de 11th Armoured Division steekt de Zuid-Willemsvaart over bij sluis 11
(Afbeelding: Imperial War Museum)

Bekijk nog meer verhalen in dit thema

SAMENWERKENDE PARTNERS